Αν ανήκετε σ’ αυτούς που πιστεύουν πως το ροζέ κρασί φτιάχνεται ανακατεύοντας λευκό με ερυθρό, καλύτερα να το ξεχάσετε. Τα ροζέ κρασιά (τα οποία παρεμπιπτόντως ορίζονται από τη νομοθεσία με μόνο κριτήριο το χρώμα τους) αποτελούν μια ενδιάμεση κατηγορία. Βρίσκονται ανάμεσα στα λευκά και στα ερυθρά. Για την οινοποίησή τους απαιτούνται κατ’ αρχάς ερυθρά σταφύλια.

Εδώ θα πρέπει να θυμηθούμε πως οι ανθοκυάνες, οι ερυθρές δηλαδή χρωστικές ουσίες στις οποίες οφείλεται το κόκκινο χρώμα ενός κρασιού, βρίσκονται στους φλοιούς του σταφυλιού και πως μόνο η επαφή του χυμού με το φλοιό, στη σωστή θερμοκρασία και για συγκεκριμένο χρόνο θα δώσει το ποθητό αποτέλεσμα του χρωματισμού του.

Συνεπώς, το κλειδί στην παραγωγή των ροζέ κρασιών είναι η εμπειρία του οινοποιού, ο οποίος θα παρέμβει τη σωστή στιγμή. Θα απομακρύνει τους φλοιούς όταν ο χυμός πάρει το ροζέ χρώμα που ο ίδιος θέλει. Ο χρόνος αυτής της διαδικασίας που ονομάζεται εκχύλιση δεν είναι σταθερός και καθορισμένος. Μπορεί να διαρκέσει από λίγες ώρες μέχρι και πολλές, ανάλογα με το σταφύλι που θα χρησιμοποιηθεί.  

Στην Ελλάδα οι βασικές ποικιλίες από τις οποίες παραδοσιακά φτιάχνονται τα ροζέ κρασιά είναι το Ξινόμαυρο και το Αγιωργίτικο. Με τη φύτευση όμως και των διεθνών σταφυλιών όλο και πιο συχνά συναντάμε ροζέ κρασιά από Cabernet Sauvignon, Syrah ή Grenache Rouge.